قبل از هر چیز، مهم ترین موضوعی که توی دل این این سوال نهفته است رو میخوایم با هم مرور کنیم:

البته که هر انسانی، کلکسیونی از نقاط ضعفه. انسان تا قبل از اینکه به مرحله ی بلوغ فکری نرسه، هنوز با نقاط ضعفش روبرو نشده و هنوز قدمی برای از بین بردنشون بر نداشته. نکته ی مهم اینه که نقاط ضعف تقصیر شما نیستن. خودتون رو بابت نقاط ضعف سرزنش نکنید. شما موقعی لایق سرزنش میشید که نقطه ضعف رو مشاهده کرده باشید، اما قدمی برای از بین بردنش بر نداشته باشید. مثلا زمانی که تشخیص بدید در صحبت کردن ضعیفید، اما موضوع رو به حال خودش رها کنید.



پس، نقاط ضعف نباید باعث سرخوردگی شوند. بلکه هرگاه شما هر یک از نقاط ضعف خودتون رو پیدا کنید، به هدف زدید. فرصت این رو دارید که برطرفش کنید. و رشد کنین. ندونستن نقطه ضعف مثل اینه که متوجه نباشید لباستون از پشت پاره است، و در بین مردم به راه رفتن ادامه بدید.

دونستن نقاط ضعف=آگاهی=فرصتی برای رشد، برای بهتر شدن . پس آگاهی از نقطه ضعف نه تنها نباید باعث سرخوردگی بشه، بلکه باید باعث بشه شما خوشحال هم بشین! مهمه که با سر بالا به این سوال جواب بدین. با اعتماد به نفس


قصد مصاحبه کننده از پرسیدن این سوال، سنجیدن 4 فاکتور است.

اول، آگاهی.

مصاحبه کننده میخواد بسنجه که آیا شما به حدی از آگاهی رسیدی که نقاط ضعف خودت رو بشناسی؟ اون دنبال این نیست که شما فردی کاملی باشی. دنبال این نیست که بهش بگی نقطه ضعف نداری، یا اینکه نمیدونی نقطه ضعفت چیه. 25% مسیر این سوال اینه که پاسخ مثبتی به این سوال بدی و بتونی یکی دو تا از نقاط ضعفت رو عنوان کنی. پس جواب بله به این سوال یعنی شما دارای آگاهی هستین.

دوم، صداقت

پاسخ صادقانه به این سوال باعث افزایش اعتبار شما نزد مصاحبه کننده میشه و باعث میشه پالس های اون نسبت به شما مثبت بشه. شما برای جواب دادن به این سوال وقت کافی رو دارید، پس نهایت صداقت رو در صدا، چشم ها و رفتارتون نشون بدید.

سوم، درایت

در اینجا باید از خودتون درایت نشون بدید. در مورد نقاط ضعفتون محکم صحبت کنید. مثل موش نشید. قدرت کلام رو بالا ببرید، به چشم های مصاحبه کننده نگاه کنید، و وقتی دارید در مورد نقطه ضعفتون صحبت میکنید، طوری صحبت کنید که انگار دارید از یک کشف بزرگ صحبت میکنید. با درایت در موردش صحبت کنید.

چهارم، ابتکار

تا اینجا شما آگاهی خودتون رو نشون دادید. صادقانه به این پرسش پاسخ دادید و درایت خودتون رو نمایش دادید. وقتشه که مبتکر بودن خودتون رو هم نشون بدید و از راه حل ها و اقداماتی که برای رفع نقاط ضعفتون کردید صحبت کنید.

چرا مهمه که شما نسبت به نقطه ضعف خودتون گارد نداشته باشید؟ نسبت بهش غرور نداشته باشید؟ چون شما قراره مهماندار باشید. قراره توی یه شرکت کنار بقیه کار کنید. شخصیت شما نباید نسبت به این موضوع حساس باشه. چون پیش میاد که یه روزی همکار یا نفر ارشد شما، به شما موضوعی رو گوشزد کنه، یا از شما ایراد بگیره، یا بهتون تذکر بده. اونجاست که شما باید نهایت پذیرش رو به نمایش بذارید و خوشحال باشید از اینکه یکی از ایراداتتون توسط همکارتون کشف و بهتون منتقل شده. شما نباید از این موضوع ناراحت بشید و عصبانی بشید. بحث انعطاف پذیر بودنه. هم نسبت به خودتون، هم نسبت به دیگران.

حالا میتونید خیلی راحت شروع به صحبت کنید و از نقاط ضعفتون بگید. سعی کنید جوری صحبت کنید که نشون بدید این نقاط ضعف رو در گذشته کشف کردید، و خیلی وقته که دارید روی برطرف کردنشون کار میکنید.

مثلا:

1- وقتی به کسی پول قرض میدادین، سختتون بوده که پسش بگیرید یا درخواست کنید که بهتون برگشت داده بشه.

2- وقتی که نیاز به کمک داشتین، سختتون بوده که از بقیه کمک بخواین. فکر میکردین این کار باعث به زحمت انداختنشون میشه.

3- خیلی به خانواده متکی بودین و هیچوقت به نبودن کنارشون یا دور بودن ازشون فکر نمیکردین.

4- رفتارتون نسب به موضوعات مالی مثل بچه ها بوده و هیچقوت حساب پول رو نداشتین.

5- ارزش زمان رو نمیدونستین و خیلی اوقات کار امروز رو به فردا موکول میکردین.

6- هنوز توی بحث مذاکره و بیان به خودتون نمره ی قبولی نمیدین و فکر میکنین که باید بیشتر روش کار کنین.

7- هنوز نه گفتن رو به طور کامل نمیتونین اجرا کنین. البته خیلی روش کار کردین.


امیدوارم از این مطلب استفاده ی لازم رو کرده باشید.

سوالاتتون رو در اینستاگرام از ما بپرسید. 

انجمن هوانوردی پارس

دوره ی آمادگی مصاحبه ی مهمانداری "چطور مهماندار شویم؟"